جلوگیری از سرقت ادبی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های پژوهشگران، نویسندگان و دانشجویان در دنیای آکادمیک و حرفه‌ای است. سرقت ادبی به معنای استفاده از ایده‌ها، نوشته‌ها و دستاوردهای دیگران بدون ذکر منبع است و می‌تواند پیامدهای جدی اخلاقی، علمی و قانونی به همراه داشته باشد. این مسئله نه‌تنها به اعتبار فردی آسیب می‌زند، بلکه به جامعه علمی نیز ضرر وارد می‌کند. بنابراین، آشنایی با روش‌های جلوگیری از سرقت ادبی و استفاده صحیح از منابع اطلاعاتی برای پژوهشگران امری ضروری است. با افزایش دسترسی به منابع آنلاین و گستردگی اطلاعات، آگاهی‌بخشی و استفاده از ابزارهای تخصصی برای پیشگیری از سرقت ادبی اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
در این میان، ابزارهای بررسی سرقت ادبی همچون iThenticate به کمک پژوهشگران می‌آیند تا از اصالت نوشته‌ها و مقالات خود اطمینان حاصل کنند. ایران پیپر، به عنوان یکی از خدمات‌دهندگان این حوزه، با ارائه دسترسی به نرم افزار iThenticate، به پژوهشگران ایرانی کمک می‌کند تا به راحتی مقالات خود را بررسی کرده و از وجود هرگونه شباهت ناخواسته با منابع دیگر جلوگیری کنند. استفاده از این ابزارها و رعایت اصول اخلاقی در نگارش، نقش مؤثری در ارتقای کیفیت پژوهش‌ها و حفظ صداقت علمی دارد.
چرا جلوگیری از سرقت ادبی اهمیت دارد؟
جلوگیری از سرقت ادبی در محیط‌های علمی و دانشگاهی اهمیت زیادی دارد، زیرا استفاده نادرست از آثار دیگران، نه تنها اعتبار پژوهشگر را کاهش می‌دهد، بلکه باعث بی‌اعتمادی به نتایج تحقیقات و از دست رفتن اعتماد مخاطبان می‌شود. از این رو، پژوهشگران و نویسندگان باید با اصول صحیح ارجاع‌دهی و نقل قول آشنا باشند و به حفظ حقوق مالکیت فکری احترام بگذارند تا از وقوع سرقت ادبی جلوگیری کنند.
علاوه بر جنبه‌های اخلاقی و حرفه‌ای، پلاجریسم می‌تواند پیامدهای حقوقی و قانونی نیز به دنبال داشته باشد. بسیاری از دانشگاه‌ها و مجلات علمی قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای برخورد با سرقت ادبی وضع کرده‌اند که ممکن است به مجازات سرقت ادبی مانند لغو مقاله، محرومیت از تحصیل، و حتی پیگیری حقوقی منجر شود. این موارد می‌تواند به تخریب اعتبار علمی و از دست رفتن فرصت‌های شغلی و تحصیلی فرد بینجامد. به همین دلیل، استفاده از ابزارهای بررسی سرقت ادبی مانند iThenticate که توسط ایران پیپر ارائه می‌شود، می‌تواند به پژوهشگران در بررسی نوشته‌هایشان پیش از انتشار کمک کند و از مشکلات احتمالی جلوگیری نماید.
چرا سرقت ادبی رخ می‌دهد؟
- فشار برای دستیابی به نتایج بهتر: دانشجویان یا پژوهشگرانی که تحت فشار قرار دارند تا کارهای با کیفیت و در زمان کم ارائه دهند، ممکن است به‌دلیل استرس یا کمبود زمان به سرقت ادبی روی بیاورند.
- مدیریت نادرست زمان: افرادی که در مدیریت زمان خود مشکل دارند، ممکن است به‌خاطر کمبود وقت به کپی کردن محتوا از منابع دیگر بدون ذکر منبع روی بیاورند.
- ناآگاهی از روش‌های ارجاع‌دهی: برخی از دانشجویان یا پژوهشگران به‌خوبی از نحوه ارجاع دادن به منابع آگاهی ندارند، که این موضوع می‌تواند منجر به سرقت ادبی ناخواسته شود.
برای جلوگیری از سرقت ادبی چه باید کرد؟
پیشگیری از سرقت ادبی نیازمند آگاهی و استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های مختلف است که به پژوهشگران و نویسندگان کمک می‌کند تا محتوای اصیل و منحصربه‌فردی ایجاد کنند. در این بخش، به برخی از مهم‌ترین روش‌های جلوگیری از سرقت ادبی اشاره می‌کنیم.
آموزش و آگاهی‌بخشی
یکی از اصلی‌ترین گام‌ها برای جلوگیری از سرقت ادبی، آموزش درست و آگاهی‌بخشی به پژوهشگران و نویسندگان درباره انواع سرقت ادبی است. بسیاری از افراد به دلیل ناآگاهی، بدون قصد قبلی دست به سرقت ادبی می‌زنند. آشنایی با انواع سرقت ادبی، مانند سرقت ادبی از خود، پارافریز نامناسب، و استفاده از ایده‌های دیگران بدون ذکر منبع، می‌تواند از وقوع این اشتباهات جلوگیری کند.
مثال: فرض کنید جمله‌ای از یک مقاله علمی به این صورت نوشته شده است: “تحقیقات نشان می‌دهند که فعالیت‌های فیزیکی منظم می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش دهد.” اگر کسی بدون تغییر این جمله و ذکر منبع از آن استفاده کند، این عمل سرقت ادبی به شمار می‌رود.
استفاده از پارافریز صحیح
یکی از روش‌های اصلی برای پیشگیری از سرقت ادبی، استفاده از پارافریز صحیح است. پارافریز به معنای بازنویسی یک ایده یا جمله به زبان خود بدون تغییر معنای آن است. این کار باید به‌گونه‌ای انجام شود که متن بازنویسی‌شده از متن اصلی تفاوت داشته باشد و در عین حال، به منبع آن ارجاع داده شود.
چگونه به درستی پارافریز کنیم؟: ابتدا متن اصلی را درک کرده و سپس آن را به زبان خود بیان کنید، به‌گونه‌ای که ساختار و واژگان تغییر کنند، اما مفهوم اصلی حفظ شود.
مثال: اگر جمله اصلی این باشد: “محققان دریافتند که فعالیت‌های منظم بدنی می‌تواند به کاهش وزن کمک کند.” پارافریز مناسب می‌تواند به این شکل باشد: “مطالعات نشان داده‌اند که انجام فعالیت‌های فیزیکی به‌طور منظم می‌تواند به کاهش وزن منجر شود.”
استفاده از علامت نقل قول برای نقل‌قول‌های مستقیم
استفاده از علامت نقل قول: زمانی که یک جمله یا بخشی از متن را به صورت مستقیم از منبعی نقل می‌کنید، باید آن را در علامت نقل قول (” “) قرار دهید و منبع آن را ذکر کنید. برای نقل‌قول‌های طولانی‌تر، باید از قالب‌بندی جداگانه استفاده کنید.
چه زمانی از نقل قول مستقیم استفاده کنیم؟: زمانی که متن اصلی بسیار مهم یا دارای عبارات خاص است که تغییر آن‌ها از ارزش اطلاعات می‌کاهد.
مثال: استفاده از نقل قول مستقیم از یک مقاله همراه با ذکر نویسنده و سال انتشار: “سرقت ادبی یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های دنیای پژوهش است” (نویسنده، ۲۰۲۳).
ارجاع‌دهی و رفرنس‌نویسی صحیح
یکی دیگر از روش‌های جلوگیری از سرقت ادبی، ارجاع‌دهی و رفرنس‌نویسی صحیح است. ارجاع‌دهی به معنای ذکر منبع اطلاعاتی است که از آن در مقاله خود استفاده کرده‌اید. این کار نشان‌دهنده احترام به کار نویسندگان دیگر و ایجاد شفافیت در نوشته‌های علمی است. رعایت سبک‌های مختلف رفرنس‌نویسی مانند APA، MLA یا Chicago، می‌تواند به ارائه دقیق‌تر منابع کمک کند.
مثال: در سبک APA، ارجاع‌دهی به یک مقاله به‌صورت زیر انجام می‌شود:
(نام نویسنده، سال انتشار)
اگر پژوهشگری اطلاعاتی را از مقاله‌ای به‌دست آورده است که در سال 2020 توسط اسمیت نوشته شده، باید به این شکل در متن به آن اشاره کند: (Smith, 2020).
نگارش و تهیه پیش‌نویس‌های چندگانه
نوشتن چندین پیش‌نویس قبل از ارسال نسخه نهایی مقاله می‌تواند به جلوگیری از سرقت ادبی کمک کند. این کار به نویسنده اجازه می‌دهد که با بازبینی و اصلاح محتوای خود، بخش‌های مشکوک به شباهت یا کپی‌برداری ناخواسته را شناسایی کرده و آن‌ها را اصلاح کند. بازنویسی مکرر و بررسی متون باعث می‌شود که سبک نگارشی شخصی‌تر و دور از شباهت‌های غیرمجاز شود.
استفاده از سبک نگارش شخصی
توسعه یک سبک نگارش شخصی می‌تواند از خطر سرقت ادبی بکاهد. وقتی نویسنده‌ها به سبک نگارشی خودشان اعتماد پیدا می‌کنند، احتمال کپی‌برداری از متون دیگر کاهش می‌یابد. این کار نیاز به تمرین مداوم و نوشتن مطالب مختلف دارد، اما در طولانی‌مدت به پژوهشگران کمک می‌کند تا صدای منحصربه‌فرد خود را پیدا کنند.
استفاده از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی
چگونه نرم افزار مشابهت یابی مانند iThenticate کمک می‌کنند: این ابزارها به شناسایی بخش‌هایی از متن که به طور ناخواسته از منابع دیگر گرفته شده‌اند، کمک می‌کنند. استفاده از این ابزارها به عنوان یک گام نهایی، قبل از ارسال مقاله یا پایان‌نامه، از اصالت کار شما اطمینان حاصل می‌کند.
بازبینی و ویراستاری نهایی
یکی دیگر از روش‌های مهم برای پیشگیری از سرقت ادبی، بازبینی و ویراستاری نهایی مقاله پیش از انتشار است. با انجام یک بازبینی دقیق، می‌توان بخش‌هایی را که ممکن است به اشتباه شبیه به منابع اصلی باشند، شناسایی و اصلاح کرد. این کار همچنین به بهبود کیفیت نگارش و رعایت اصول رفرنس‌دهی کمک می‌کند. ویراستاری دقیق می‌تواند اشتباهات سهوی در نقل قول‌ها و ارجاع‌ها را نیز اصلاح کند.
مثال: ممکن است نویسنده‌ای به اشتباه یک جمله‌ای را که باید به‌عنوان نقل قول مستقیم ذکر شود، به‌عنوان بخشی از متن خود آورده باشد. بازبینی می‌تواند این مشکل را شناسایی و اصلاح کند.
با به‌کارگیری این روش‌ها، پژوهشگران می‌توانند از سرقت ادبی جلوگیری کرده و مقالاتی اصیل و معتبر بنویسند. در ادامه به نقش ابزارها و تکنیک‌های پیشرفته‌تر در پیشگیری از سرقت ادبی می‌پردازیم که می‌توانند به عنوان مکملی برای این روش‌ها به کار گرفته شوند.
درک دانش عمومی و اطلاعاتی که نیازی به استناد ندارند
- دانش عمومی چیست؟: اطلاعاتی که به طور گسترده شناخته شده‌اند و برای همه آشکار هستند، به عنوان دانش عمومی در نظر گرفته می‌شوند و نیازی به استناد ندارند. این موارد شامل حقایق تاریخی، قوانین طبیعی و اطلاعات رایج می‌شود.
- مثال: عباراتی مانند “زمین به دور خورشید می‌چرخد” یا “آب در دمای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد به جوش می‌آید” نیازی به استناد ندارند، چرا که به عنوان دانش عمومی پذیرفته شده‌اند. اما اگر در حال اشاره به تحقیقات خاصی در زمینه‌ای تخصصی هستید، حتماً باید به منبع آن اشاره کنید.
آشنایی با قوانین کپی‌رایت
- چرا کپی‌رایت اهمیت دارد؟: قوانین کپی‌رایت به محافظت از حقوق مؤلفان و خالقان آثار کمک می‌کند. آگاهی از این قوانین به نویسندگان و پژوهشگران کمک می‌کند تا از سرقت غیرعمدی آثار دیگران جلوگیری کنند و همچنین از مشکلات قانونی مرتبط با استفاده نادرست از مطالب دیگران دور بمانند.
- مثال: استفاده از تصاویر، نمودارها یا جداولی که در یک مقاله علمی منتشر شده‌اند، بدون اجازه نویسنده یا بدون ذکر منبع، می‌تواند منجر به نقض کپی‌رایت شود. اگر قصد دارید از این نوع محتوا استفاده کنید، باید از صاحب اثر اجازه بگیرید و به آن به درستی استناد کنید.
آموزش و تمرین مستمر در مهارت‌های پژوهشی
- ارتقای مهارت‌های پژوهشی: پژوهشگران و نویسندگان با تمرین مستمر می‌توانند مهارت‌های خود در استناد، پارافریز و نوشتن از ابتدا را بهبود ببخشند. آموزش‌های آنلاین و کارگاه‌های آموزشی در این زمینه نیز می‌تواند به آن‌ها در پیشگیری از سرقت ادبی کمک کند.
- مثال: شرکت در یک کارگاه آنلاین درباره‌ی شیوه‌های استناد به سبک APA یا نحوه‌ی صحیح استفاده از ابزارهای مدیریت منابع مانند EndNote یا Zotero، می‌تواند به دانشجویان و پژوهشگران در بهبود مهارت‌هایشان کمک کند.
ایجاد فرهنگ اخلاقی و همکاری در دانشگاه‌ها و محیط‌های کاری
ترویج فرهنگ احترام به مالکیت فکری: دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی باید تلاش کنند تا فرهنگ احترام به آثار دیگران و مسئولیت‌پذیری در پژوهش را تقویت کنند. ایجاد دوره‌های آموزشی و گفتگوهای باز در این زمینه می‌تواند به کاهش سرقت ادبی کمک کند.
این نکات اضافی می‌توانند به پژوهشگران و نویسندگان کمک کنند تا به شکل مؤثرتری از سرقت ادبی جلوگیری کنند و از استانداردهای اخلاقی و علمی پیروی کنند. رعایت این اصول نه تنها به بهبود کیفیت کار پژوهشی کمک می‌کند، بلکه به ساختن اعتبار حرفه‌ای و دانشگاهی نیز یاری می‌رساند.
تصورات غلط رایج درباره‌ی سرقت ادبی
۱. «اگر مطلبی آنلاین است، استفاده از آن آزاد است»
- اطلاعات آنلاین به‌طور خودکار برای استفاده بدون ذکر منبع آزاد نیستند. حتی اگر یک مطلب به‌صورت آنلاین در دسترس باشد، باز هم قوانین کپی‌رایت و نیاز به ارجاع به منبع اصلی وجود دارد.
۲. «تغییر چند کلمه کافی است»
- تغییر دادن چند کلمه از یک متن به معنای ایجاد محتوای اصلی نیست و همچنان ممکن است به‌عنوان سرقت ادبی تلقی شود.
- مثال: تفاوت بین بازنویسی صحیح و «کلمات هم معنی و معادل» را نشان دهید. برای نمونه، پاراگرافی را که تنها چند کلمه آن تغییر کرده، با پاراگرافی که به‌طور کامل بازنویسی شده و منبع اصلی را به‌درستی ذکر کرده، مقایسه کنید.
۳. «اگر منبع اصلی را در بخش منابع ذکر کنم، نیازی به ارجاع در متن نیست»
- منبع تنها در بخش منابع پایانی کافی نیست و هر جا که از ایده‌ها، نقل‌قول‌ها یا داده‌های یک منبع استفاده می‌شود، باید در خود متن نیز به آن ارجاع داده شود.
- مثال: اگر در متن مقاله‌ای از ایده‌ای استفاده کرده‌اید که برگرفته از یک کتاب است، باید بلافاصله پس از ذکر آن ایده، به کتاب ارجاع دهید، نه اینکه صرفاً در فهرست منابع به آن اشاره کنید.
۴. «اگر نویسنده‌ی اصلی منبعی را ارجاع داده، من هم می‌توانم از آن ارجاع استفاده کنم»
- استفاده مستقیم از منبعی که توسط یک نویسنده دیگر ارجاع داده شده، بدون مراجعه به منبع اصلی، نوعی سرقت ادبی است. باید مستقیماً به منبع اصلی مراجعه کرد و آن را مطالعه و ارجاع داد.
- مثال: اگر مقاله‌ای که شما می‌خوانید به تحقیقی اشاره کرده است، نباید تنها به همان مقاله ارجاع دهید، بلکه بهتر است تحقیق اصلی را پیدا کرده و به‌طور مستقیم از آن استفاده کنید.
۵. «اطلاعات عمومی نیاز به ارجاع ندارند»
- برخی افراد تصور می‌کنند اگر اطلاعات به‌طور عمومی شناخته شده باشد، نیازی به ارجاع دادن نیست. در حالی که باید تفاوت بین اطلاعات عمومی و اطلاعات تخصصی یا نتایج تحقیقات را بدانند.
- مثال: گفتن اینکه «زمین به دور خورشید می‌چرخد» نیازی به ارجاع ندارد، زیرا اطلاعات عمومی است، اما استفاده از آمار یک پژوهش یا نتایج یک تحقیق جدید نیازمند ارجاع است.
ترویج صداقت علمی در جلوگیری از پلاجریسم
۱. آموزش به دانشجویان و نویسندگان
استادان، مربیان، و دانشگاه‌ها نقش مهمی در آموزش اصول صداقت علمی به دانشجویان و نویسندگان دارند. آن‌ها می‌توانند به دانشجویان یاد بدهند که چطور به درستی از منابع استفاده کنند و چرا احترام به حقوق نویسنده‌های دیگر مهم است. این آموزش‌ها می‌توانند به کاهش سرقت ادبی کمک کنند، یعنی وقتی کسی بدون اجازه از مطالب دیگران استفاده می‌کند.
۲. تقویت فرهنگ اصالت و خلاقیت در نگارش
تشویق دانشجویان به اینکه خودشان ایده‌هایشان را بنویسند و از خلاقیتشان استفاده کنند، به جلوگیری از سرقت ادبی کمک می‌کند. وقتی به آن‌ها اعتماد به نفس بدهیم که ایده‌های خودشان را بیان کنند، دیگر نیازی به کپی کردن از دیگران ندارند.
۳. ایجاد فضای باز برای پرسش و پاسخ
دانشگاه‌ها باید فضایی فراهم کنند که در آن دانشجویان بتوانند راحت سوالات خود را درباره‌ی نحوه‌ی استفاده از منابع و ارجاع‌دهی بپرسند. این کار باعث می‌شود که کمتر اشتباه کنند و دچار سرقت ادبی نشوند.
۴. ارائه‌ی بازخورد سازنده به دانشجویان
استادان می‌توانند با بازخوردهای دقیق و سازنده به دانشجویان کمک کنند تا ضعف‌های نوشته‌هایشان را بفهمند و آن‌ها را بهتر کنند. این کار باعث می‌شود که دانشجویان یاد بگیرند چطور بهتر بنویسند.
۵. تشویق به استفاده از نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی پیش از ارسال مقاله
نرم افزارهایی مثل iThenticate به نویسندگان کمک می‌کنند تا قبل از ارسال مقاله‌هایشان مطمئن شوند که محتوای مقاله‌شان به طور ناخواسته شبیه نوشته‌های دیگران نیست. این کار باعث می‌شود که نویسندگان از مشکلات سرقت ادبی پیشگیری کنند.
این اقدامات به ایجاد یک محیط علمی سالم‌تر و با اخلاق‌تر کمک می‌کند. همچنین به دانشجویان و پژوهشگران یاد می‌دهد که رعایت صداقت علمی نه تنها یک الزام است، بلکه یک مسئولیت شخصی و اجتماعی است که باید به آن توجه کنند.
سوالات متداول
سرقت ادبی چیست؟
سرقت ادبی به معنای استفاده از ایده‌ها، جملات، یا نتایج تحقیقاتی دیگران بدون ذکر منبع است. این عمل می‌تواند شامل کپی‌برداری مستقیم، پارافریز نامناسب یا استفاده از آثار دیگران به‌عنوان کار خود باشد. سرقت ادبی یک نقض اخلاق پژوهشی است و می‌تواند عواقب جدی برای پژوهشگران به همراه داشته باشد.
چگونه می‌توان از سرقت ادبی جلوگیری کرد؟
جلوگیری از سرقت ادبی مستلزم آگاهی از اصول نگارش و ارجاع‌دهی صحیح است. استفاده از پارافریز مناسب، نقل قول مستقیم همراه با ذکر منبع، و استفاده از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند iThenticate از جمله راهکارهای مؤثر در پیشگیری از سرقت ادبی هستند.
iThenticate چیست و چگونه کار می‌کند؟
iThenticate یک نرم افزار پیشرفته تشخیص سرقت ادبی است که مقالات و نوشته‌ها را با پایگاه داده‌های علمی و منابع آنلاین مقایسه می‌کند و گزارشی از میزان شباهت آن ارائه می‌دهد. این ابزار به پژوهشگران کمک می‌کند تا قبل از انتشار مقالات خود، از اصالت نوشته‌هایشان اطمینان حاصل کنند.
چرا ارجاع‌دهی به منابع اهمیت دارد؟
ارجاع‌دهی به منابع به این معناست که نویسنده منبع اصلی ایده‌ها و اطلاعاتی را که استفاده کرده است ذکر کند. این کار نشان‌دهنده احترام به حقوق معنوی دیگران و اصالت علمی است و به خوانندگان اجازه می‌دهد که منبع اصلی اطلاعات را پیگیری کنند. عدم ذکر منابع می‌تواند به‌عنوان سرقت ادبی در نظر گرفته شود.
چه تفاوتی بین پارافریز و نقل قول مستقیم وجود دارد؟
پارافریز به معنای بازنویسی یک ایده یا جمله از یک منبع به زبان خود، بدون تغییر معنای آن، است و نیازمند ذکر منبع اصلی است. در حالی که نقل قول مستقیم به معنای استفاده از جملات دقیقاً به همان صورت که در منبع اصلی آمده است می‌باشد و باید داخل گیومه قرار گیرد و با ذکر دقیق منبع همراه باشد.
آیا ایران پیپر خدمات بررسی سرقت ادبی ارائه می‌دهد؟
بله، ایران پیپر خدمات بررسی سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار iThenticate را ارائه می‌دهد. پژوهشگران ایرانی می‌توانند از طریق ایران پیپر به این نرم افزار دسترسی پیدا کنند و مقالات خود را پیش از ارسال به ژورنال‌ها بررسی کنند.
چرا پیش‌نویس‌های چندگانه در جلوگیری از سرقت ادبی مهم هستند؟
نوشتن چندین پیش‌نویس به پژوهشگران کمک می‌کند تا با بازبینی و اصلاح متون، بخش‌هایی که ممکن است به اشتباه شبیه به منابع دیگر باشند را شناسایی و بازنویسی کنند. این فرآیند باعث می‌شود که نوشته نهایی دارای سبک منحصربه‌فرد نویسنده باشد و شباهت‌های غیرمجاز کاهش یابد.
آیا سرقت ادبی شامل ایده‌ها نیز می‌شود؟
بله، اگر پژوهشگری ایده یا مفهومی را از کار پژوهشگر دیگری بدون ذکر منبع به‌عنوان ایده خود ارائه دهد، این عمل نیز به‌عنوان سرقت ادبی محسوب می‌شود. ذکر منبع اصلی ایده‌ها به همان اندازه مهم است که ارجاع‌دهی به جملات و اطلاعات مستقیم.
چگونه می‌توان با استفاده از خدمات ایران پیپر مقالات را بررسی کرد؟
پژوهشگران می‌توانند با مراجعه به وب‌سایت ایران پیپر، دسترسی به خدمات بررسی سرقت ادبی رایگان با iThenticate را دریافت کنند. این خدمات به آن‌ها اجازه می‌دهد که متن مقالات خود را آپلود کنند و گزارشی دقیق از میزان شباهت متن خود با دیگر منابع دریافت کنند. این ابزار به کاهش درصد همانندجویی و افزایش کیفیت مقالات کمک می‌کند.
نتیجه گیری
جلوگیری از سرقت ادبی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جنبه‌های اخلاق پژوهش، نقشی حیاتی در ارتقای کیفیت و اعتبار تحقیقات علمی دارد. سرقت ادبی می‌تواند به اعتبار پژوهشگران و مؤسسات علمی آسیب جدی وارد کند و در نتیجه، پژوهشگران باید از روش‌های مختلفی برای پیشگیری از آن استفاده کنند.
استفاده از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی به‌ویژه برای پژوهشگران حرفه‌ای که در سطح بین‌المللی فعالیت می‌کنند، یک گام ضروری برای حفظ اصالت آثار علمی است. نرم افزار بررسی سرقت ادبی iThenticate که توسط ایران پیپر ارائه می‌شود، به پژوهشگران کمک می‌کند تا قبل از ارسال مقالات خود به ژورنال‌ها، از درصد همانندجویی قابل قبول کارشان اطمینان حاصل کنند. در کنار این ابزارها، فرهنگ‌سازی و تشویق به مسئولیت‌پذیری در بین پژوهشگران و ترویج اخلاق پژوهشی در دانشگاه‌ها و مؤسسات علمی، می‌تواند در کاهش موارد سرقت ادبی بسیار مؤثر باشد.
پژوهشگران باید با ترکیب روش‌های دستی و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، تلاش کنند که مقالات و پژوهش‌های خود را با بالاترین سطح از اصالت علمی ارائه دهند. این کار نه تنها به ارتقای اعتبار علمی خودشان کمک می‌کند، بلکه در بهبود کیفیت کلی پژوهش‌ها و ایجاد فضای سالم‌تری در جامعه علمی نیز تأثیرگذار است. خدمات ایران پیپر با ارائه ابزارهای کاربردی و تخصصی می‌تواند در این مسیر پژوهشگران را یاری کرده و به ایجاد پژوهش‌های اصیل و باکیفیت در کشور کمک کند.